Doorgaan naar hoofdcontent

Beugelbekkie


“Wie mooi wil zijn moet pijn lijden”. Een veelgehoorde, goedbedoelde, maar daardoor niet minder overbodige opmerking. Vooral als het laatste deel van deze opmerking het eerste deel overschaduwt. Wat nou mooi, ik wil van de pijn af! En snel een beetje! Ik dacht niet aan schoonheid toen de kaakchirurg onder de geruststellende woorden “dit prikje kan een beetje vervelend zijn, mijnheer Janmaat” de injectienaald in mijn gehemelte boorde en ik helemaal emotioneel werd door de getroffen traanklieren. Ik had nog niet echt de “before/after” plaatjes in mijn hoofd toen ik, verblind door het operatielicht, met twee tangen en een slang in mijn mond als weerloos slachtoffer was overgeleverd aan de medische wetenschap. Wat ik wel in mijn hoofd had was het snerpende getril van een tandartsboor in het kaakbot. Het leken wel tegelzetters en ik was de vloer. Als antwoord op de vraag of het “een beetje ging” kon ik slechts de woorden “hoa, how” uitbrengen. “U doet het heel goed hoor, mijnheer Janmaat”. De natte zweetplek op de operatiestoel deed anders vermoeden.

De kaak chirurgische ingreep was achter de rug. Gelukkig. Het moeilijk (of eigenlijk niet) kunnen eten, de zeurende pijn, de beurse bek, gecombineerd met de ook al niet opwekkende antibiotica, pijnstillers en chloorhexidine deden mij besluiten een week thuis te blijven. Het opgezwollen gelaat droeg ook niet bij tot de feestvreugde en maakte de algehele misère compleet. Als een soort elephant man zo snel mogelijk door de supermarkt op zoek naar maaltijdsoep. (Die van de AH kan ik trouwens wel aanbevelen)

Een blinkende rij gebitselementen, keurig in het gelid, zouden een stralende lach niet in de weg mogen staan. Voorlopig houden we het nog maar even bij een verhullend boer met kiespijn lachje, zeker nu de eerste rekeningen binnenstromen. Maar uiteindelijk zal het stralende licht aan het eind van de tunnel mij leiden naar een pijnloze en vooral mooie toekomst. Nog even doorbijten…



Reacties

Populaire posts van deze blog

Signalen

Zoals je wellicht weet was mijn vader Toon lange tijd koster van de grote, niet te vermijden Rooms Katholieke kerk van Vinkeveen. In zijn hart was hij nog steeds graficus, maar de stress op de drukkerij noopte hem in de jaren zestig van de vorige eeuw tot het maken van een carrièreswitch. Een achteraf verstandige keuze, want zo was hij verlost van veeleisende oplages en deadlines. Beter voor zijn hart. Tegelijkertijd had niet alleen zijn carrière een rigoureuze wending genomen, maar ook zijn levenswijze. Van hardwerkende loonslaaf naar levensgenieter met voldoende ruimte voor ontspanning en expressie. Zijn gedachtengoed bevond zich voornamelijk aan de linkerkant van het politieke spectrum met alle bijbehorende kenmerken. Een oranje Citroen Deux Chevaux bestelauto, gecamoufleerd tussen de prettig verwaarloosde voortuin van de ambtswoning aan de Kerklaan. Een al even weelderige moestuin met onbespoten groenten en fruit op roeiafstand, diverse fietsen en saxofoons, jazzmuziek, ribfluwelen

Maart roert zijn staart

Vanmorgen ben ik maar eens uit mijn stinkende hondenmand richting de douche gekropen. Al vier dagen lig ik ongewassen en ongeschoren in het donkere hol. Met twee dekbedden en een elektrische deken tegen de kou en een radio om nog enig contact met de buitenwereld te hebben speelde mijn leven zich tijdelijk af tussen de flanellen lakens van mijn vertrouwde mandje. Vol trots had ik nog mijn collega’s verteld dat het beginnende hoestje makkelijk met Trachitol onderdrukt kon worden en het influenzavirus waarschijnlijk aan mijn huisje voorbij zou gaan. Deze jongen is immers tot nu toe coronavrij geweest. De volgende dag kwamen de koude rillingen. Oei, dit was toch ernstiger dan aanvankelijk gedacht. Alle eetlust was verdwenen en een simpel ‘dutje met de kleren aan’ maakte het er niet beter op. Integendeel. Al snel was mijn bed het episch centrum geworden van mijn bestaan. Ik kon geen enkele prikkel meer verdragen, deed alle deuren op slot en het licht uit. ‘Deze storm moet maar snel over

Dagelijkse ergernissen, deel 1

 Met korting naar de sauna. Yes! Vier originele zegels uit de weekendkrant zoeken en uitknippen (netjes langs de stippellijn), aanmelden op Dagjewelness.nl, activatiecode invullen, voornaam-achternaam-emailadres invullen, actievoorwaarden gelezen (not), nieuwsbrief ontvangen (nee, dank u) spaarkaart downloaden en uitprinten. Printercardridge magenta op!  Nieuwe halen (€€€) en installeren. Instructie lezen, opnieuw installeren. 'Paper jam'. Printer open, duur printerpapier verwijderen. Vingers en printer vol inktvlekken. Nog steeds 'paper jam'. Printer achterkant gedeeltelijk ontmantelen om de laatste restjes papier weg te peuteren met een pincet. Printer uit en aan, uitlijnen, 'printercardridge zwart bijna leeg.…… printecardridge zwart leeg'. Twee A4 spaarkaarten uiteindelijk uitgeprint in de onduidelijke kleur lichtblauw. Zegels plakken, lijm vastgekoekt op de bodem van het plastic HEMA flesje. Prittstift onvindbaar. Net zo lang met je nagels peuteren totdat h